Patrick Brand werkt sinds 2007 bij Verhuisbedrijf de Haan en zorgt voor zijn vrouw Esther. Zij heeft acht jaar geleden na een operatie posttraumatische dystrofie opgelopen, met ingrijpende gevolgen.
“Esther is nu een kleine zes jaar thuis. Dat is heftig. Haar mobiliteit wordt steeds minder. Het is een progressieve spierziekte, het begon in haar teen. Uiteindelijk zit het nu in haar hele onderlichaam. Ze is nog maar 32 jaar en heeft 24 uur per dag zenuwpijn. Het is schrijnend dat ze zoveel pillen moet slikken. Sinds vorig jaar heeft ze een neurostimulator, zodat de pijn niet naar de hersenen komt. Dit heeft een beetje geholpen. Binnen is ze nog enigszins mobiel, maar zodra ze 50 meter moet lopen, gaat het niet meer en zakt ze door haar been. Eigenlijk zit ze altijd in een rolstoel als we weggaan.”
Het hakt er ook mentaal in
De ziekte van Esther heeft ook invloed op het leven van Patrick. “Het hakt er ook mentaal in. We zijn acht jaar getrouwd. Drie maanden na ons huwelijk werd ze ziek. Het was niet het toekomstbeeld dat we samen voor ogen hadden, absoluut niet. Het rare is dat je in een soort stroom zit. Het wordt een deel van je leven. Op een geven moment, ondanks alles, accepteer je dit. Je kunt ook niet anders. Esther is heel sterk en heel positief, op sommige punten meer dan ik. Ondanks dat zij degene is die ziek is.”
Als de nood aan de man is, kan ik thuisblijven
Patricks vrouw is de afgelopen jaren heel vaak geopereerd en kan na een operatie twee tot drie weken weinig tot niks doen. “De Haan is daarin wel heel goed voor mij. Deze directie zegt: ‘Jij mag thuisblijven als je het zelf even niet aankunt of als je vrouw je nodig heeft.’ Ja, dat is fantastisch. Als het niet voor 100% nodig is en mijn vrouw redt het zelf, dan ga ik werken. Maar als de nood aan de man is, kan ik thuisblijven. Dat is heel mooi.” De Haan stuurt elke keer bloemen als Patricks vrouw geopereerd is. “Vorig jaar kwam Wouter na de operatie bij ons thuis op bezoek, met bloemen en om te vragen hoe het gaat. Dat waardeer ik echt heel erg.”
Mijn werkdag is niet voorbij
“Als ik klaar ben bij De Haan is mijn werkdag nog niet voorbij. Dan moet ik boodschappen doen, het huis schoonmaken, eten koken. En mijn vrouw helpen met douchen en naar bed brengen. Iedere dag ben ik een uur tot twee uur bezig om alles te doen. Al met al maak ik lange dagen.”
Gaat het wel goed met je?
“Vorig jaar zei Wouter: ‘joh je hebt wallen onder je ogen, gaat het wel goed met je?’. Ik vertelde hem dat het niet zo lekker ging. Waarop Wouter zei: ‘Oké, je maakt je werk af en vanaf morgen zie ik je niet meer. Je geeft zelf aan wanneer je weer wilt komen werken.’ Ik ben twee weken thuis geweest. En er is geen een dag van mijn vakantiedagen afgehaald. Dat vind ik wel heel netjes.”
Het mes snijdt aan twee kanten
Patrick werkt niet meer op zaterdag. “Doordat mijn werkdag niet voorbij is als ik naar huis ga en ik ook regelmatig op zaterdag werkte, trok ik het niet meer glad in het weekend. Ik heb hier overlegd, dat ik het fijn zou vinden als mijn werk op maandag tot en met vrijdag is. In het weekend wil ik er graag even uit, op familiebezoek of winkelen. Op het werk word ik er nu gewoon buiten gehouden. Dat geeft heel veel rust. Fysiek, maar vooral mentaal. Ik kan nu de dingen op een rijtje zetten. Het mes snijdt aan twee kanten. Ik zit beter in mijn vel maar ik presteer uiteraard ook op het werk beter.”
Het hoeft niet allemaal eenrichtingsverkeer te zijn
Het is nu goed geregeld voor Patrick. “Het is een situatie die voor mij werkt, waardoor ik goed kan blijven functioneren. Dat is belangrijk voor mij. Stel Wouter gaat weg, dan heb ik nog steeds mijn directe leidinggevende en Helma van personeelszaken die weten hoe het zit.”
Patrick geeft zich vaak op voor avondwerk. “Ik heb wel compensatiedrang. En probeer zoveel mogelijks ’s avonds te werken. Ook al heeft iedereen er begrip voor dat ik niet op zaterdag werk. Toch merk ik dat een aantal collega’s er soms moeite mee heeft. Dat neem ik ze niet kwalijk. Ik besef wel degelijk dat ik in een unieke situatie zit. De Haan is goed voor mij en ik kan ook goed voor De Haan zijn. Voor mijn gevoel wil ik ook wat terugdoen. Het hoeft niet allemaal eenrichtingsverkeer te zijn.”
Dat er begrip getoond wordt, vind ik heel fijn
Werknemers weten niet altijd wat er mogelijk is. “Openheid is belangrijk en erover praten. Dan is er van alles te regelen. Zorg dat veel mensen weten wat de situatie is, dan kun je samen kijken wat de oplossing is. ”Leidinggevenden kunnen vragen naar de privéomstandigheden. “Zodra je je erin verdiept en weet wat er speelt kun je er ook effectief mee omgaan.” De Haan kiest voor een persoonlijke benadering. “Daar is Wouter heel goed in. Het is niet alleen een paar dagen vrij geven, maar het is ook de relatie. Vragen hoe het thuis is, of hoe het met jou gaat. Een dag vrij krijgt iedereen wel, maar dat er begrip getoond wordt, vind ik heel fijn.”
Lees het volledige interview in het blad Erkende Verhuizers